هنرهای نمایشی یکی از هنرهای هفتگانه محسوب میشود و تئاتر هم زیرشاخهی آن است. اگر بخواهیم سرچشمهی تئاتر را پیدا کنیم باید نگاهی به آیینها بیندازیم، مثل مراسمهای مذهبی یا مراسمهای به خصوصی که در هر کشوری برگزار میشود. کلمهی تئاتر یک لغت یونانی به معنای چیزی که به آن نگاه میکنند است. بیان مشکلات مردم و مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی یک جامعه به زبان تئاتر تعریفی است که معمولا برای تئاتر بیان میشود.نمایش، پانتومیم، نمایش روحوضی، تعزیه خوانی، نقالی، نمایش عروسکی و تئاتر خیابانی زیرشاخههای هنر تئاتر هستند و بزرگترین ویژگی همهی آنها فرم ارتباطشان با مخاطب است.به این معنی که هنرمندی که روی صحنهی تئاتر نمایشش را اجرا میکند در همان لحظه عکسالعمل و حس مخاطبش را میبیند و از او تأثیر میگیرد. نمایش « واقعیت اینه که خورشید دور ما میگرده» نوشته حسن برزگر و به کارگردانی سیامک احصایی با بازی پانتهآ پناهیها و محمدرضا حسینزاده سال 1384 در تالار قشقایی تئاتر شهر اجرا شد. واقعیت اینه که خورشید دور ماه میگرده همچنین در بیست و چهارمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر هم به روی صحنه رفته بود. در نمایش « واقعیت اینه که خورشید دور ما میگرده» واقعیت این است که ما به تماشای زمان نشستهایم. به این معنی که ما آهنگ گوش کردن، صبحانه خوردن، تمرین موسیقی کردن را به طور کامل تماشا میکنیم بدون آن که اثر بخواهد داستانی را به صورت مشخص برای ما تعریف کند. و اتفاقا هم نقطه قوت این نمایش همین بخش است. و مخاطبش را با خودش همراه میکند. اما در بخشهایی که اصرار به داستانگویی میکند کمی کسالت آور میشود. در مجموع دیدن این نمایش تجربهی لذت بخشی خواهد بود.
ثبت نظر : کاربر عزیز نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.