با پيشرفت دستگاه‌هاي ديجيتالي و هوشمند، حجم عكس‌ها و فيلم‌هايي كه با آن‌ها گرفته مي‌شود، افزايش يافت و ديگر مانند گذشته با عكس‌ها و فيلم‌هاي بي‌كيفيت مواجه نيستم؛ و نياز به فضاي بيشتري براي ذخيره‌سازي هزاران عكس و ساعت‌ها فيلمي داريم كه ثبت كرده‌ايم تا بتوانيم آن‌ها را در فرصت مناسب به حافظه‌هاي اكسترنال و يا كامپيوتر شخصي‌مان منتقل كنيم. امروزه انواع مختلفي از كارت‌هاي حافظه با طيف وسيعي از ظرفيت‌ها و سرعت انتقال اطلاعات وجود دارند. در ابتدا كارت‌هاي حافظه با اندازه‌هاي بزرگتري ساخته مي‌شدند ولي به‌تدريج با پيشرفت تكنولوژي اندازه آن‌ها كوچك‌تر شد و ظرفيت و سرعت آن‌ها هم افزايش يافت.كارت‌هاي حافظه microSD كوچك‌تر از حافظه‌هاي SD هستند؛ آن‌ها حافظه‌هايي با ظرفيت زياد هستند و با پسوند SD، SDHC و SDXC نام‌گذاري مي‌شوند. انواع استانداردهاي SD، SDHC و SDXC هم با توجه به افزايش ظرفيت ذخيره‌سازي اين كارت‌ها تعريف شده‌اند كه معمولا تا ظرفيت 2 گيگابايت با استاندارد SD، از 2 تا 32 گيگابايت با استاندارد SDHC و از 32 گيگابايت تا 2 ترابايت هم با استاندارد SDXC توليد و عرضه مي‌شوند.اين كارت‌هاي حافظه براي دوربين‌هاي ديجيتال، گوشي‌هاي موبايل و دستگاه‌هاي ديجيتالي كه شيار microSD را پشتيباني مي‌كنند، استفاده مي‌شوند. كارت‌هاي microSD را مي‌توان در آداپتور استاندارد آن قرار داد؛ برق مصرفي آن‌ها از 2.7 تا 3.6 ولت است.
ثبت نظر : کاربر عزیز نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.